«Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει» η αδειοδότηση ΑΣΠΗΕ στη Γκιώνα!
Οι δεκάδες διευκολύνσεις που γίνονται από τις υπηρεσίες που είναι υπεύθυνες για την αδειοδότηση αιολικών σταθμών (ΑΣΠΗΕ) φαίνεται πως έχουν πλέον αποθρασύνει σε τέτοιο βαθμό τις αντίστοιχες εταιρείες του κλάδου που πλέον διαπιστώνονται ακραίες περιπτώσεις ευτελισμού της διαδικασίας αδειοδότησης.
Στα πρόσφατα σχετικά «κρούσματα» συγκαταλέγεται η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) που υποβλήθηκε για τον ΑΣΠΗΕ «Κοκκινάρι» στη Νότια Γκιώνα, σε υψόμετρο 1700-1800 μ., λιγότερο από 1 χλμ. εκτός της Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά (ΣΠΠ) GR106 «Όρος Γκιώνα» και εντός του χαρακτηρισμένου Καταφυγίου Άγριας Ζωής «Δασικό Σύμπλεγμα Νότιας Γκιώνας».
Τι συμβαίνει με αυτή την περίπτωση; Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο συντάκτης της ΜΠΕ και περιβαλλοντικός μελετητής του έργου είναι το ίδιο πρόσωπο που διαχειρίζεται και διοικεί την εταιρεία του ΑΣΠΗΕ! Η αξιοπιστία και η αντικειμενικότητα στα καλύτερα της! Πρόκειται, προφανώς, για ένα κραυγαλέο ασυμβίβαστο, που επισκιάζει και άλλες καραμπινάτες ανεπάρκειες της εν λόγω ΜΠΕ, όπως:
· το γεγονός ότι η ιδιότητα του περιβαλλοντικού μελετητή (του μοναδικού που αναφέρεται στη μελέτη) είναι… Μηχανικός Ορυκτών Πόρων (!),
· η απουσία Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης (ΕΟΑ), παρά το γεγονός ότι το έργο θα επηρεάσει και την ΣΠΠ και την περιοχή NATURA GR2450002, που βρίσκονται σε μικρή απόσταση από αυτό,
· η πλήρης απουσία (ούτε καν επιγραμματική!) οποιασδήποτε αναφοράς στην ορνιθοπανίδα της περιοχής.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία, φυσικά, υποβλήθηκαν από την ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ στη δημόσια διαβούλευση του έργου στο Ηλεκτρονικό Περιβαλλοντικό Μητρώο (ΗΠΜ).
Υπό κανονικές συνθήκες, θα προκαλούσε θυμηδία η απόπειρα μίας εταιρείας να λάβει αδειοδότηση κατ’ αυτόν τον φαιδρό τρόπο, πόσο μάλλον σε έναν ιδιαίτερη αισθητικής και οικολογικής αξίας βιότοπο και σε ένα βουνό που έχει πληγεί ήδη τόσο πολύ από τη βιομηχανική δραστηριότητα. Επειδή, όμως, στην Ελλάδα το έχουμε ζήσει και άλλες φορές αυτό το έργο, και καθώς η αδειοδοτούσα αρχή (Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας) έχει βεβαρημένο ιστορικό, δεν μπορεί να αποκλειστεί πως δεν θα δούμε και εδώ άλλη μία εξωφρενική αδειοδότηση ΑΣΠΗΕ.
Από τα στοιχεία που έχουν υποβληθεί στο ΗΠΜ και στο Γενικό Μητρώο (ΓΕΜΗ), ο περιβαλλοντικός μελετητής εμφανίζεται να έχει και την πλήρη ευθύνη πίσω από τη διαχείριση του έργου και τη διοίκηση του φορέα του έργου. Το ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ είναι εξόφθαλμο και αποτελεί ευτελισμό της περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
